Íslenzkt lambakjet

fimmtudagur, mars 09, 2006

Hæ ég er að pissa

Mér finnst að það eigi að vera (og séu) ákveðnar samskiptareglur á milli fólks á meðan það er að tala saman og eiga þessar reglur að sjálfssögðu líka við þegar við erum að tala saman í síma. Núna á þessum síðustu og verstu tímum eru símtól ekki tengd við einhvern central stað heldur getur maður nú ferðast með attarna á milli staðar. Tæknin nú til dags ha!!

Þetta gefur ýmsa möguleika á ferðatilhögun með téð tæki. Í búðinni, í bílnum, fyrir framan imbann, inná klósetti. Já, sumir staðir eru einfaldlega ekki hefðbundnir "símtalsstaðir". Ég fæ t.d. ekki skilið af hverju fólk þarf endilega að tala í síma á meðan það er á klósettinu að gera þarfir sínar. Það er ekki eins og maður sé lengi að pissa. Þegar ég tala við fólk almennt séð út í hinu daglega lífi þá geri ég það ekki sitjandi á settinu. Ég efast t.d um að það yrði vinsælt ef ég væri t.d. að tjatta við yfirmanninn minn á meðan ég væri verpandi á dollunni í leiðinni. Hann myndi örugglega líða asnalega og jafnvel túlka þetta sem vanvirðingu. Af hverju er það eitthvað skárra þegar maður er að tala í síma?

Það heyrist t.d. klárlega í gegnum símann ef fólk er að hlanda og ég tala nú ekki um ef maður heyrir skemmtilegt "blúps" í símanum. Það er ekkert hægt að fela klósettferðina neitt þó viðmælandinn sjái ekki atburðinn berum augum. Mér finnst þetta í svo hæsta máta ósmekklegt. Ég kæri mig bara ekkert um að vera með fólki inná salerninu þó svo að þetta séu vinir, ættingjar og mér líki að öllu öðru vel við viðkomandi. Æi ég veit ekki, mér persónulega upplifi það sem vanvirðingu að viðkomandi sé skítandi rétt á meðan ég er að tjatta í símann við það. Það er lítið mál að biðja mann um að hringja eftir tvær. Tjah.. eða bara halda aðeins í sér. Ég get alveg gert undantekningar á þessari klígjugirni minni ef ég veit að viðkomandi er ófær um að stjórna sinni úrgangslosun en slíkir einstaklingar eru fáir miðað við fjölda blúpstjattara.

Það ber að sjálfssögðu að segja frá því að á meðan þessi pistill var skrifaður sat ég með harðlífi á dollunni.

Frussað af Kiðhildi Ó. Kynd, klökkan 11:37
::
---------------oOo---------------